365/2021 czyli Rok z życia + Suplement 2022

Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach wraz z artystami
zaprasza na wernisaż wystawy szkicowników

„365/2021 czyli ROK Z ŻYCIA + SUPLEMENT 2022”

Galeria Dolna BWA w Kielcach
7 października 2022 | godz. 18.00

Podczas wernisażu wystąpi kielecki zespół Mad Horses,
na zaproszenie artystów zagrają akustycznie balladę „Blue Grass”,
ku pamięci Andrzeja Nowaka.

Autorzy projektu: Czytelnia Szkicowników
czyli Adam Rokowski, Szymon Wiatr

Pozostali uczestnicy: Robert Bluj, Ignacy Czwartos, Sebastian Franzka, Štefan Hanuš, Marcin Kędzierski, Ola Komuda, Mateusz Pawełczyk, Jan Podgórski, Monika Starowicz, Jacek Sztuka, Artur Wawrzkiewicz, Zdzisław Wiatr.

„Projekt był zaproszeniem do prowadzenia artystycznego dziennika, obserwacją świata i osobistym zapisem życia kilkunastu artystów w 2021 i 2022 roku, zgodnie z maksymą Nulla dies sine linea.

Zaczęliśmy szkicowanie 1 stycznia 2021 roku, mieliśmy skończyć 31 grudnia, ale nie mogliśmy przestać rysować. Okazało się, że nie tylko my nie możemy przestać rysować i tak w 2022 roku dołączyło do nas kilka osób. Jest więc wśród nas kilkunastu artystów polskich: z Częstochowy, Katowic, Krakowa, Radomska, Warszawy oraz z Wilna i dwóch twórców z Łużyc. Wśród nas są artyści o ugruntowanej pozycji i tzw. młodzi dobrze obiecujący.

Każdy z nas po swojemu zapisywał, rysował, malował, szkicował na temat swojego życia w 2021 roku i/lub robi to nadal. Obejrzycie Państwo prace i sprzed ponad półtora roku i z końca września 2022.

Efekty naszej pracy mogą być tak samo zaskakujące dla widzów, jak i dla uczestników projektu. Zaskoczenie, aby było skuteczne, wymaga przeglądania szkicowników, do czego zachęcamy„.

Autorzy projektu

Idea
„Szkicowniki się ogląda, choć zazwyczaj nie mają zbyt wielu widzów, nie wystawia się ich, należą raczej do osobistej, wręcz intymnej sfery komunikacji artysty z jego odbiorcą, a często jedynym  odbiorcą jest tylko autor szkiców.

Jak wielu szkicowników nigdy nie będzie nam dane obejrzeć? Ile niepowstałych dzieł mieści się w szkicowniku – niepowstałych, albo może nie-powstałych – zależy gdzie postawić dywiz (czy w ogóle go warto stawiać?)

Dzieła niepowstałe, ale zaczęte – szkice dzieł, z których tylko część zostanie pokazanych światu. Na ile szkicownik jest (może być) skończonym, dziełem? Szkic dzieła już jest dziełem w pewnym stopniu powstałym, albo stającym się. In statu nascendi.

A ile w szkicowniku jest rzeczy, których nie chcielibyśmy pokazać? Jakie osobiste notatki się tam znajdują? Ile ważnych numerów telefonów do nieważnych osób, nieważnych list zakupów ważnych rzeczy?”

Czytelni Szkicowników powstała w 2015 roku i zadebiutowała na Festiwalu Dekonstrukcji Słowa „Czytaj!” Postanowiliśmy wtedy zaprosić znajomych artystów i okazać swoje szkicowniki, nieprzypadkowo pierwszy pokaz odbył się w bibliotece. Czytelnia szkicowników jest całkowicie niezależnym i niekomercyjnym przedsięwzięciem. Zaprasza do współpracy różnych twórców, od debiutantów po artystów o ustalonej pozycji twórczej. Jedyny kryterium doboru uczestników jest oryginalna twórczość.

Pokazy szkicowników:
2018 – Mgła wychodzi z szafy, wystawa Czytelni szkicowników, Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu

2017 – Świat w Obrazie – Andrew Wyeth 1917-2017. Współorganizacja projektu, pokazy w Galerii Promocyjnej ASP w Krakowie i w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie, w Galerii Łaźnia w Radomiu, na Wydziale Sztuki Uniwersytetu Ostrawskiego

2017 – Czytelnia szkicowników, W podróży do Tatr, Muzeum Tatrzańskie w Zakopanem – Galeria Władysława Hasiora

2017 – Czytelnia Szkicowników w ramach Dni Opola, Miejska Biblioteka Publiczna w Opolu

2017 – Czytelnia Szkicowników – Szkicownik w mieście Lublinie wg Józefa Czechowicza, Dom Słów, Lublin

2016 – Czytelnia Szkicowników w podróży, Królestwo Bez Kresu, Rzeszów

2016 – Czytelnia Szkicowników w podróży, Dom Słów, Lublin

2015 – Czytelnia Szkicowników, Festiwal Dekonstrukcji Słowa „Czytaj!”, Częstochowa, Galeria Promocyjna ASP w Krakowie

Wystawa zbiorowa

"365/2021 czyli Rok z Życia + Suplement 2022"

Autorzy projektu:
Czytelnia Szkicowników czyli Adam Rokowski i Szymon Wiatr

Pozostali uczestnicy:

Robert Bluj
Urodził się w 1970 roku w Wilnie na Litwie. W latach 1992-97 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na wydziale malarstwa, którą ukończył z dyplomem magistra sztuk pięknych. W 2014 roku uzyskał stopień doktora sztuk pięknych na swojej Alma Mater. W 2020 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuki w dziedzinie sztuk plastycznych w zakresie konserwacji dzieł sztuki, ASP w Warszawie. W 2000 roku założył autorskie studio rysunku i malarstwa, gdzie prowadzi zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi w zakresie rysunku, malarstwa, podstaw kompozycji i perspektywy. Pracownia corocznie organizuje warsztaty dla młodzieży oraz plener malarski.

Ignacy Czwartos

Urodzony w 1966 roku w Kielcach. Studia na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu - Zakład Wychowania Plastycznego w Kaliszu. Dyplom uzyskała w 1993 roku w pracowni Tadeusza Wolańskiego. Od 1995 roku współtworzył Stowarzyszenie i Galerię Otwarta Pracownia. (Od 2006 roku pełni w nich funkcje prezesa). Członek Stowarzyszenia Artystycznego Lea 44. Oprócz malarstwa zajmuje się ilustracją prasową i książkową. Jego prace znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych. W 2019 roku został odznaczony srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Sebastian Franzka

Urodzony w 1978 roku w Lubinie/Lüben w regionie Błóta/Spreewald (Dolne Łużyce). W 1997 roku ukończył szkołę średnią w rodzinnym Lubinie. Następnie służył w wojsku w Dobrioługu-Góstkowie (Doberlug/Kirhain) jako spadochroniarz. 1999-2001 studia informatyczne w BTU Chociebuż/Cottbus. W 2004 roku ukończył studia w Grafic+Design Schule Anklam. W 2005 ukończył kierunek grafiki multimedialnej. Mieszkał i pracował w Berlinie. W 2004 roku wrócił do Lubina, gdzie obecnie żyje i pracuje. Zajmuje się projektowaniem graficznym, ilustracją i malowaniem  murali. Szkicuje i pracuje w technikach: miedziorytu, suchej igły oraz monotypii. Współprowadzi Atelie Franzka+Asher, gdzie odbywają się zajęcia dla dzieci. Swoje prace wystawiał głównie na Łużycach, w Lubinie, Lipsku i Goyatz/Gójac.

Stefan Hanusch

Ilustrator i grafik. Urodzony w 1975 roku na Łużycach w Räckelwitz w Saksonii.
Dorastał w Panschwitz-Kuckau. Mówi po górnołużycku. Studiował projektowanie graficzne w BBI Academy w Halle w Niemczech oraz Nowe media w Berlinie. Od 2006 roku jest niezależnym ilustratorem i grafikiem, mieszka i pracuje w Berlinie. Jako artysta angażuje się w życie społeczności Łużyckiej, regularnie od 2012 roku organizuje konkursy komiksowo-rysunkowe dla dzieci z Górnych i Dolnych Łużyc. Razem z żoną Steffi założył w 2013 roku markę „Serbski Konsum“ jest to propozycja nowoczesnego designu, skierowana do młodych osób wychowanych z dala od tradycji i folkloru społeczności Łużyckiej.

Marcin Kędzierski

Urodził się w 1969 roku.  Studiował na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie. Gościnnie na Wydziale Malarstwa w pracowni Leona Tarasewicza. Interesuje się miastem i jego mieszkańcami.
Banalne sceny warszawskie t.j autobusowy przystanek, ulica, metro, blokowiska zostają przekształcone w ramę nadającą egzystencjalnego charakteru prostym bohaterom jego obrazów. Debiut artystyczny zanotował dokładnie na przełomie wieku w latach 1998-2001.
Mimo to rezygnuje z publicystycznego charakteru swojej twórczości typowego dla jego rówieśników i maluje stop-klatki zwykłych miejskich obserwacji. W swoim malarstwie nawiązuje m.in. do twórczości Andrzeja Wróblewskiego oraz Jarosława Modzelewskiego. Inspiruje się również twórczością Edwarda Hoppera. W roku 2004 założył Grupę Miejską zajmującą się artystycznym komentowaniem życia w mieście oraz działaniem w przestrzeni publicznej. Inicjator Bractwa św. Franciszka, grupy artystycznej postulującej odrodzenie sztuki współczesnej poprzez nawiązanie do jej duchowych korzeni, mistycznego dorobku. Mieszka w Warszawie.

Ola Komuda

Mieszka i pracuje w Warszawie oraz Gdyni. Zajmuje się malarstwem marynistycznym. Maluje wszystko co w morzu i na morzu, lasy oraz góry. Szkicuje zawsze i wszędzie: w Warszawie, w Gdyni, w górach, na kolanie, w pociągu i na plaży w szkicownikach i na czym popadnie - na wszelkich świstkach. Najczęściej maluje tuszem i akwarelą. Maluje odkąd pamięta, pierwsze kroki stawiała pod okiem Babci, która była malarką, zabierała na plener, a pracownia dla niej była zawsze otwarta. Potem szkoliła się w liceum plastycznym, a ukończyła Historię Sztuki.

Mateusz Pawełczyk

Urodzony w 1991 roku. W 2015 roku obronił z wyróżnieniem dyplom w pracowni Włodzimierza Kuleja w Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie. Od tego samego roku był asystentem na macierzystym wydziale. Obecnie jest słuchaczem Szkoły Doktorskiej UJD w Dyscyplinie Sztuki Piękne i Konserwacji Dzieł Sztuki, uprawia malarstwo i rysunek. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju oraz za granicą, realizował również indywidualne wystawy. Ma w dorobku udział i organizację sympozjów naukowych. Organizuje również pokazy innych artystów.

Jan Podgórski

Urodzony w 1987 roku w Kielcach, w latach (2006-2011) studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na Wydziale Malarstwa. W 2015 roku obronił doktorat w macierzystej uczelni. Jest adiunktem w pracowni Rysunku i Malarstwa i pracuje ze studentami pierwszego roku Wydziału Malarstwa krakowskiej ASP. Zajmuje się rysunkiem malarstwem i ilustracją książkową.

Adam Rokowski

Urodzony w 1977 roku. Studia w Instytucie Plastyki WSP w Częstochowie (obecnie Uniwersytet im. Jana Długosza),
dyplom w pracowni malarstwa prof. Wincentego Maszkowskiego, obronił w 2002 roku. W 2015 roku na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie obronił pracę doktorską pod kierunkiem prof. Zbigniewa Bajka. Współautor kilkunastu ogólnopolskich wystaw i projektów artystycznych: Czytelnia Szkicowników, Ślady Czarnego Kota, Ślady Czarnego Kota Dwa, Biennale Młodych Piękne Sztuki, Świat w Obrazie —  Andrew Wyeth 1917 — 2017. Zorganizował 12 wystaw indywidualnych, wziął udział ponad 40 wystawach zbiorowych. Na Wydziale Sztuki UJD w Częstochowie prowadzi zajęcia z technologii malarstwa i rysunku. Uprawia malarstwo, rysunek i ilustrację.
www.adamrokowski.pl

Monika Starowicz

Urodzona w 1974 roku w Katowicach; absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach (dyplom 2000). Od 2002 roku pracuje z prof. Romanem Kalarusem w pracowni projektowania plakatu na katowickiej ASP. Zajmuje się sztuką plakatu, grafiką, rysunkiem, ilustracją i collage. Brała udział w wielu wystawach i przeglądach plakatu w kraju i zagranicą (Japonia, Chiny, Rosja, Islandia, USA, Iran, Meksyk, Rumunia, Węgry, Słowacja, Białoruś). Ma również na swoim koncie szereg wystaw indywidualnych.

O swoich rysunkach: „Koncepcja wędrówki duszy ludzkiej, która jest nieśmiertelna i wstępuje w kolejne ciała jest stara jak ludzkość. Zatem żyjemy wiecznie i nieustannie przeżywamy kolejne życia, a nasze dusze wciąż uczą się i wzrastają. Spotykamy naszych wrogów i ukochanych, przeżywamy emocje, wzloty i upadki. Wszystko jest potrzebne, aby zapełnić księgę naszej duszy wiedzą i zrozumieniem. Moja dusza już pełna jest obrazków, słów, uczuć i emocji. Czy jest tam jeszcze miejsce na coś nowego?

   Najtrudniej zawsze jest pisać o własnej twórczości, bo w zasadzie ona mówi sama za siebie i nie mamy do niej takiego dystansu jak do prac innych. Prawdę mówiąc mało w życiu narysowałam prac, których bohaterką nie była kobieta. Dość sporo rysuję i całość tego miłego procederu nazywam pieszczotliwie „gołe baby”, nawet jeśli bohaterki moich rysunków mają suknię lub inne okrycie. Kim naprawdę są „gołe baby”? To szczere, wolne i w gruncie rzeczy niewinne istoty, które odkrywają przed nami swoje emocje, bo tu nie chodzi tylko o ich nagie piękne ciała. Emocjonalnie, a czasem też  fizycznie obnażone odważnie pokazują nam się  – raz jako boginie, raz pogańskie kapłanki, leśne wiedźmy, rozmarzone kochanki, renesansowe damy albo seksowne wokalistki jazzowe. Wszystkie dobijają się do mojego umysłu i chcą zostać uwiecznione. Emanują kobiecą  mocą, której tak obawiają się patriarchowie od wieków. W pewnym sensie są cząstkami mnie samej, niektóre być może przebłyskami moich wcieleń, w co wierzę, a niektóre hołdem, a może... Może to tylko moja wyobraźnia, która jedynie każe mi uwieczniać swoje własne emocje, stany ducha i ubierać je w szaty graficznych metafor.

Teraz jest czas kobiet. Znużone dyktatem wojowniczego feminizmu wiele z nas poszukuje swoich korzeni. Sięgamy do mądrości naszych przodkiń, uwalniamy w sobie „gołą babę” nie wstydząc się swojego bogactwa i ciesząc duchowym rozwojem.”

O swoich plakatach: „Mam stary czarny telefon. Taki z bakelitu, z tarczą... Gdyby nie cyfrowe łącza w dalszym ciągu służyłby mi do kontaktu ze światem. W tej chwili jest jedynie nostalgiczną ozdobą mojego pokoju. Patrząc na niego od lat zawsze myślę, że plakat powinien być właśnie taki jak ten stary telefon – indywidualnie piękny w swej formie, graficzny i powinien robić dużo hałasu swoim komunikatem.  Taki jest współczesny plakat. I podobnie jak mój telefon znikając z ulic miast staje się ozdobą wnętrza galerii czy muzeum.

Każdy plakat jest wyzwaniem. Nie identyfikuję się z trendami współczesnego bezosobowego projektowania. Nie chciałabym nawet, aby ktoś nazywał mnie projektantką. Zajmuję się sztuką. Sztuką plakatu. I niech tak zostanie. Nie dbam o to, co jest aktualnie modne. Mam swoje fascynacje i podążam za nimi. Każdy mój plakat zawiera skrawek mojej duszy. Bawię się formą, śladem, kolorem i fakturą. Lubię stare litery. Kolekcjonuję je i z radością używam, aby zagrały w jednej orkiestrze z moimi rysunkami i wszelkimi graficznymi decyzjami, które podejmuję na kawałku papieru.  Wszystko wokół jest plakatem. Wszystkie dzieła plastyczne działają według tych samych praw. Plakat jest syntezą, czasem punktem wyjścia do kolejnych działań. Wystarczy tylko otworzyć głowę, rozwinąć skrzydła i polecieć.”

 Monika Starowicz

Jacek Sztuka

Profesor Politechniki Częstochowskiej. Studia na ASP w Krakowie na Wydziale Malarstwa u prof. Jacka Waltosia oraz
w Norymberdze u prof. Johannesa Grützke. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni Stanisława Rodzińskiego w 2001 roku. Habilitacja na krakowskiej ASP w 2012 r. Laureat nagród i wyróżnień m.in.: Grand Prix XXII Festiwalu Polskiego Malarstwa Współczesnego w Szczecinie w 2008 r. Udział w ponad 120 wystawach zbiorowych krajowych i zagranicznych. Zorganizował 23 wystawy indywidualne. Członek ZPAP, BVBK i IAA.

Artur Wawrzkiewicz

Urodzony 2 lipca 1987 roku w Częstochowie. Studia ukończył w 2014 roku . Dyplom licencjacki na kierunku malarstwo, pod kierunkiem prof. Włodzimierza Kuleja obronił w lutym 2013 roku. Uzyskał dyplom z wyróżnieniem. Tytuł magisterski na kierunku Malarstwo – specjalizacja: Malarstwo sztalugowe - otrzymał w czerwcu w 2014 roku. Dyplom malarski pod kierunkiem prof. Włodzimierza Kuleja obronił z wyróżnieniem. Pracuje jako asystent w Katedrze Malarstwa na macierzystej uczelni. Tworzy obrazy o bardzo charakterystycznej „addytywnej” kompozycji. Całości dopełniają wnikliwa obserwacja natury oraz swoboda twórcza. Uczestnik wielu wystaw, zarówno w kraju jak i za granicą. Laureat XVI Festiwalu Sztuki Wysokiej „Stalowe Anioły” w Bytomiu.

Zdzisław Wiatr

Urodzony w 1960 roku w Głubczycach. Rysownik, grafik, malarz i pedagog. Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, na Wydziale Grafiki w Katowicach w latach 1981-1986, gdzie w roku 1986 zrealizował dyplom z wyróżnieniem w pracowni książki prof. Adama Romaniuka oraz pracowni malarstwa prof. Macieja Bieniasza. W latach 1986-1987 był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Pracuje w Instytucie Sztuk Pięknych, Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. J. Długosza w Częstochowie na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Współpracował z miesięcznikiem ,,Res Publica” oraz z Oficyną Wydawniczą „Errata” w Warszawie. Brał udział w blisko 400 wystawach zbiorowych oraz zrealizował blisko 60 wystaw indywidualnych, wielokrotnie nagradzany.

Szymon Wiatr

Urodzony w 1986 roku w Radomsku. Z wykształcenia filolog polski. Slawista. Od 2011 roku pracuje jako grafik, a od 2016 jako fotograf. Projektował wzory na tkaniny w firmie Leny Lamb. Tworzy w technikach rysunku tradycyjnego i  cyfrowego oraz malarstwa olejnego. Od 2012 roku kształci się w pracowni Adama Rokowskiego, z którym od 2015 roku współtworzy Czytelnię Szkicowników.