Cienie / Torsy / Twarze

Rzeźby z cyklu CIENIE są pozycjami wyjątkowymi w całym dorobku Janusza Pastwy. Są pozycjami wyjątkowymi we współczesnej rzeźbie polskiej. W pomyśle tych rzeźb drzemie potencjał i siła zdolna wyzwolić u odbiorcy skojarzenia powstałe z naszych ludzkich doświadczeń i porwać je z całym naszym poczuciem ludzkiego
bytu. Cała ich rozpędzona anatomia porywa naszą wyobraźnię jak morska fala. Autor buduje swoje obiekty stosując redukcje środków artystycznego wyrażania do niezbędnych. Pojawia się ruch niosący zamiar myśli wiodącej. Jest w tej pędzącej materii odwaga i rosnące marzenie wyrażania zamysłu w sposób nowatorski. Cała skala
rzemiosła artystycznego, cała jego inżynieria techniczna układa się w zgodzie porozumienia celu całego przedsięwzięcia twórczego.

Spotkanie ze sztuką Pastwy to przeżycie uzależnione wyjątkowo od naszych percepcyjnych możliwości. Kreatywny stosunek odbiorcy do oglądanego dzieła jest tu zasadą stosowaną w pojmowaniu wartości jakie dzieło niesie. Ta sztuka szuka odbiorcy wolnego od dosłownego czytania rzeczywistości, posiadającego dar poetyckiego formowania znaczeń powstałej nowej autorskiej wizji rzeczywistości. Jest także miejscem filozoficznego pojmowania rzeźbiarskich sformułowań. Cień figury ludzkiej jest refleksją naszej aktywności oraz pojmowania związku z organicznością tego faktu który wszystkich nas dotyczy, a którego często należycie nie zauważamy. Zależność ta u wielu zalega na dłużej ze swoimi pytaniami i refleksjami. Walorem osobnym sztuki Pastwy godnym osobnego szacunku jest troska o osobisty autorski charakter postawy artystycznej. Twórcza
dojrzałość tej sztuki jest konsekwencją przyjętej zasady: FORMA – MYŚL lub MYŚL–FORMA ( jedno wynika z drugiego). Jego dzieła – te jego sunące cienie mimo niewątpliwej urody mają w sobie jakieś zamyślenie sunące dalej i dalej. Sztuka Janusza Pastwy to piękno mądre. Bywają zjawiska w sztuce które swoją naturą wytwarzają jakiś
dystans utrudniający widzowi zamiar bliższego podejścia. To piękno zostawione rozważaniom tylko estetycznym nie jest pełnym z nim kontaktem, a nawet jest jej niespełnieniem. Najbliżej takiej sztuki są zapewne odbiorcy kochający poezję – filozofię.
prof. Jan Kucz

Antoni Janusz Pastwa

Urodził się 26 stycznia 1944 r. w Brzozie k. Kozienic. Uczęszczał do Liceum Plastycznego w Kielcach. Następnie studiował na Wydziale
Rzeźby w ASP w Warszawie w latach 1964-1970, najpierw w pracowni prof. Mariana Wnuka, a później w pracowni prof. Stanisława Słoniny.
Dyplom uzyskał w 1970 w pracowni prof. Bogdana Chmielewskiego. W latach 1974-1981 był asystentem u prof. Słoniny. W 1980 roku
został adiunktem. Od 1981 prowadził pracownię kamienia. W 1987 otrzymał tytuł docenta, zaś w 1992 mianowany został profesorem sztuk
plastycznych. Od 1995 roku prowadzi pracownię rzeźby na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki. Od 2001 roku prowadzi pracownię
dyplomującą na Wydziale Rzeźby. W latach 1990-1996, 1999-2002, 2002-2006 sprawował funkcję Dziekana Wydziału Rzeźby macierzystej uczelni. W latach 1997-2015 był członkiem Rady Programowej w Orońsku. Członek Rady architektoniczno-rzeźbiarskiej
przy Archidiecezji Warszawskiej oraz Rady Programowej Fundacji Ars Gersonica. Formy wypowiedzi artystycznej: rzeźba, rysunek.

WYSTAWY INDYWIDUALNE:
1972 – Akt. Wystawa rysunku,
Gal. Rzeźby, Warszawa*
1972 – Wystawa rysunku, Gal. KMPiK, Radom
1972 – Wystawa rysunku i rzeźby, Gal. MPiK, Głogów
1976 – Rzeźby Janusza Pastwy, Gal. ZPAP, DAP, Warszawa*
1978 – Antoni Janusz Pastwa, Gal. Współczesna, SDK, Warszawa*
1978 – Pokaz nr 6, pokaz jednego dzieła, Klub DAP, Warszawa [ulotka]
1978 – Gal. Krzywe Koło, Warszawa
1980 – Antoni Janusz Pastwa, Gal. Atlantis, Duisburg [Niemcy]
1987 – Janusz Pastwa. Rzeźba, Gal. Oranżeria, CRP, Orońsko*
1987 – Janusz Pastwa. Rzeźba, Gal. Arsenał, BWA, Poznań*
1987 – Janusz Pastwa. Rzeźba, Art Gallery, Gal. Zamek, BWA, Olsztyn*
1989 – Gal. Studio, Warszawa [w ramach Grupy 21]*
1989 – Janusz Pastwa. Rzeźba, Gal. Oranżeria, CRP, Orońsko
1991 – Antoni Janusz Pastwa. Sculture e disegni, Galleria Spicchi delFEst, Rzym*
1994 – Torsy i twarze – rzeźba, rysunek, Gal. Studio, Warszawa
1996 – Mały Festiwal Form Artystycznych, Nowosądecka Mała Gal., Nowy Sącz
1997 – BWA, Zamość*
1997 – Gal. Studio, Warszawa
1998 – Antoni Janusz Pastwa. Rzeźba, Gal. Aula, ASP, Warszawa*
1998 – Janusz Pastwa: rzeźba, BWA, Ostrowiec Świętokrzyski*
2000 – GSW Profil, Sala Marmurowa, CK Zamek, Poznań*
2005 – Antoni Janusz Pastwa. Rzeźba [wystawa monograficzna],
Muzeum Rzeźby Współczesnej, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko*
2006 – Malarstwo Grzegorza Pabla. Rzeźba Antoniego Janusza Pastwy, Galeria Studio,
Centrum Sztuki Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza, Warszawa
2007 – Galeria Instytutu Polskiego w Rzymie
2007 – Festiwal Sztuki w Spoleto, Włochy
2008 – Centrum Sztuki Studio Warszawa
2010 – Galeria BWA, Białystok
2011 – Galeria BWA, Ostrowiec Świętokrzyski
2012 – Profesor i jego uczeń [Antoni Janusz Pastwa, Tomasz Górnicki], BWA,
Ostrowiec Świętokrzyski
2015 – Galeria Teatru Plastycznego, Lublin
2017 – Galeria Salon Akademii, Warszawa
Udział w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
NAGRODY, WYRÓŻNIENIA, STYPENDIA:
Wielokrotnie nagradzany za pracę pedagogiczną:
nagrody rektorskie, ministerialne oraz medalem
Komisji Edukacji Narodowej.
1970 – Konkurs z okazji 500-lecia urodzin Mikołaja Kopernika – III nagroda zespołowa
1971 – III Ogólnopolska Wystawa Rzeźby Młodych, Kraków – medal za rzeźbę Zmysły
1972 – IV Ogólnopolska Wystawa Rzeźby Młodych, Kraków – medal
1973 – Ogólnopolski Konkurs na Pomnik Józefa Brandta w Orońsku – I nagroda i realizacja
1975 – Ogólnopolski Konkurs pt. Człowiek, Warszawa – III nagroda
1977 – VI Bienal Internacional del Derporte en las Bellas Artes – I nagroda za medal Impresje
regatowe (w 1979 medal został wybity przez organizatorów VII Biennale i przyznawany jako
medal nagrodowy laureatom)
1978 – Biennale Małych Form Rzeźbiarskich – medal za rzeźbę Bachus
1979 – Ogólnopolska Wystawa Rzeźby w XXXV– lecie PRL, Zachęta, Warszawa – medal
1979 – II Biennale Małych Form Rzeźbiarskich, Poznań – medal
1979–1980 – stypendysta Funduszu MKiS
1980 – Sport w sztuce, Muzeum Sportu i Turystyki, Warszawa – dwa wyróżnienia za trofeum
Slalomowa Wenus i medal Rekord
1981 – stypendysta Funduszu Rozwoju Twórczości
1984 – Ogólnopolski Konkurs na Pomnik Powstania Warszawskiego w Warszawie – wyróżnienie
1986 – Olimpijski Konkurs Sztuki PKOL w Warszawie – dwie III nagrody i wyróżnienie
1986 – Sport w sztuce, Muzeum Sportu i Turystyki, Warszawa – medal i III nagroda
1986 – Konkurs Sztuki, PKOl – III nagroda za Pływaczkę, Wiosenną Gimnastykę
– wyróżnienie za medal Zenit
1996 i 1998 – Nagroda Ministra Kultury RP
2002 – Nagroda im. C.K. Norwida w dziedzinie plastyki za rzeźbę Kwadryga Apollina dla Teatru Wielkiego w Warszawie
2004 – Złoty Wawrzyn w dziedzinie sztuk plastycznych, Warszawa
2009 – Nagroda im. Brata Alberta
2011 – Srebrny Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis

REALIZACJE:
1970 – pomnik Konia – Krwiodawcy (wspólniez Adamem Myjakiem), wg szkicu Mariana Wnuka, w Drwalewie
1973 – pomnik Józefa Brandta w Orońsku
1973 – tablica ku czci Juliusza Osterwy, elewacja Teatru Wielkiego w Warszawie
1974 – rzeźba Ulisses w ramach Międzynarodowego Sympozjum Rzeźbiarskiego w Villany
1974 – popiersia profesorów uczelni warszawskich
1976 – rzeźba plenerowa Być w Kielcach
1978 – pomnik Henryka Wieniawskiego w Lublinie
– Pomnik Katyński (z Adamem Myjakiem) w Warszawie
1988 – popiersie prof. Janusza Groszkowskiego, Instytut Tele-Radioteczniczny, Warszawa
1992 – głowa Joanny Szczepkowskiej dla Teatru Polskiego w Warszawie
1997 – rekonstrukcja Pomnika Dowborczyka w Warszawie
1998 – statuetka Złoty Orzeł dla najlepszej reklamy w mediach
1999 – Grób Nieznanego Żołnierza (wspólnie z Adamem Myjakiem) w Częstochowie
2002 – Kwadryga Apollina (wspólnie z Adamem Myjakiem) dla Teatru Wielkiego w Warszawie
2012 – reliefy na elewacjach Rezydencji Foksal.
2012 – popiersia, tablice profesorów, ludzi nauki i kultury.

INNE:
– Rzeźby plenerowe w Kielcach, Radomiu, Gdańsku i Warszawie
– Mecenas Kultury Polskiej, statuetka – nagroda w konkursie mecenas kultury. statuetka – nagroda w konkursie mecenas kultury
– Złoty Diament statuetka – nagroda w konkursie Wynalazek.

PRACE W ZBIORACH:
Muzeum Narodowe w Warszawie; Muzeum Sportu i Turystyki w Warszawie; Wydział Kultury
w Warszawie; Muzeum Okręgowe im. Jacka Malczewskiego w Radomiu; Muzeum Miedzi
w Legnicy; BWA w Gdańsku; BWA w Kielcach; BWA w Poznaniu; Muzeum Okręgowe w Bielsku-
Białej; Centrum Sztuki Studio im. St. I. Witkiewicza w Warszawie; Centrum Rzeźby Polskiej
w Orońsku; Galeria Miejska Arsenał w Poznaniu; Galeria Villany na Węgrzech; Muzeum Sportu
w Madrycie; Muzeum Olimpijskie w Lozannie; Muzeum Sportu w Warszawie; Muzeum Polskiego
Komitetu Olimpijskiego; galeria prywatna na wyspie Tinos w Grecji; w kolekcjach i galeriach
prywatnych w kraju i za granicą: m.in.: w Rzymie, Madrycie, Lozannie, Osace, Nowym Jorku, Duisburgu.

* katalog

Zapisz