Impresje operowe – projekty kostiumów do oper Małgorzaty Słoniowskiej

BIURO WYSTAW ARTYSTYCZNYCH W KIELCACH
FILIA W BUSKU-ZDROJU – GALERIA SZTUKI „ZIELONA”
FUNDACJA IM. EDWARDA KUSZTALA
zapraszają 28 czerwca o godz. 18
do Galerii „Zielona” w Busku-Zdroju
na otwarcie wystawy
IMPRESJE OPEROWE – projekty kostiumów operowych
MAŁGORZATY SŁONIOWSKIEJ
oraz
wystawę eksponatów związanych z Krystyną Jamroz
z kolekcji Izby Zbiorów Regionalnych
Buskiego Samorządowego Centrum Kultury.

Wystawa potrwa do 27 lipca.

„Creme de la Creme

Ta wystawa jest nie tylko dla miłośników opery, jest też dla tych, którzy świat opery znają słabo albo wcale. Wieczór w operze przypomina rozkosz kulinarną. Zasmakujcie ją wszystkimi zmysłami!
Małgorzata Słoniowska jest kostiumografem zupełnie osobnym. Mało mówi o sobie i z pewnością woli, aby jej projekty opowiadały historie jej talentu, pasji i miłości do opery. Opery, którą trzeba smakować, kęs po kęsie. Upajać się nie tylko głosami, ale także plastycznym bogactwem sceny i materii.
Tworzyła kostiumy do największych dzieł operowych świata: Mozarta, Wagnera, Pucciniego, Verdiego. Odczytywała na nowo starych mistrzów, jak i zupełnie współczesne dzieła, np. „Raj utracony” Krzysztofa Pendereckiego. Na pytanie: które opery są dla niej wyzwaniem, odpowiada prostolinijnie: „Te, których jeszcze nie zrobiłam”.
Scena operowa jest dla projektanta Creme de la Creme w ich karierze. Nie wybieg i czerwony dywan plasują ich na szczycie, choć komercyjnym z pewnością, ale opera. Najwięksi projektanci świata mierzyli się z operą: Karl Lagerfeld, Armani, Miuccia Prada i wiele innych. Zaprojektowanie kostiumów do opery sankcjonuje talent artysty.
Małgorzata Słoniowska pracowała z kilkudziesięcioma reżyserami europejskimi. Każda realizacja była nowym wyzwaniem i koniecznością odczytywania intencji reżysera „Nie ma większej satysfakcji niż znalezienie wspólnego klucza do spektaklu”. Trochę ubolewa, że wielogodzinne spotkania z twórcami i omówienia każdego detalu czy wręcz detaliku projektowanego kostiumu zastępuje komunikacja internetowa. Wyznaje zasadę, której od początku jest wierna, że tworzenie kostiumów to sztuka, ale musi być podparta najsolidniejszym rzemiosłem. Bez świetnych krawców, modystek, perukarzy praca kostiumografa nie przyniesie efektu. Z wykształcenia jest malarką i ceramikiem. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Baczny obserwator bez trudu dostrzeże malarskość jej projektów, ale i rzeźbiarskie formy kostiumów. Kantaty chłopskie i o kawie – Bacha, bryłowate, wypukłe, przeskalowane jakby rodem z Arcimboldo, „Latający Holender” – Richarda Wagnera – malarski, a jej ulubione „Pajace” i malarskie, i rzeźbiarskie. Najchętniej używa materiałów takich jak: skóra, jedwab, tiul. Materiał musi pracować, na scenie nie da się widza oszukać tanią podszewką zamiast jedwabiu. Nie lubi projektować kostiumów „codziennych” i mundurów.
Moje spotkanie z Słoniowską też było osobliwe… na wybiegu. Urzeczona jej kostiumami projektowanymi dla Opery Wrocławskiej, zaproponowałam pokazanie tych zjawiskowo pięknych i tych pięknych w swojej szpetocie, jak wspomniany „Raj utracony” na modowym festiwalu „ Off Fashion” w Kielcach. Zaufała. Ta wystawa jest pokłosiem naszych wielu lat współpracy z czasów, kiedy była najlepszym kostiumografem w Operze Wrocławskiej”.

Magdalena Kusztal

Małgorzata Słoniowska

Absolwentka Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, kostiumolog, scenograf i malarka. Od 1988 r. związana zawodowo z Operą Wrocławską, w której pracowała przez 28 lat na stanowisku scenografa.
Zaprojektowała kostiumy i scenografię do blisko 150 spektakli Opery Wrocławskiej oraz wielu teatrów i oper w kraju i za granicą, w tym do wielkich widowisk operowych wystawianych w Hali Stulecia we Wrocławiu: "Aida" /2002/, "Carmen" /2005/ "Borys Godunow" /2007/ "Makbet" /2011/, "Poławiacze pereł" /2013/ oraz superprodukcji plenerowych: "Giocondy" /2003/ prezentowanej na Odrze, „Balu maskowego” /2012/ na stadionie olimpijskim we Wrocławiu, "Latającego Holendra” /2015/ w pergoli.

Stworzyła kostiumy do wszystkich części tetralogii R. Wagnera "Pierścień Nibelunga" w reż. H.P. Lehmanna: "Złoto Renu”/2003/, "Walkiria”/2004/, "Zygfryd”/2006/, "Zmierzch Bogów”/2006/ wystawianej przez Operę Wrocławską w Hali Stulecia dla wielotysięcznej publiczności.

Kostiumy jej autorstwa prezentowane były w 2008 r. na wystawie „Kostiumeria Małgorzaty Słoniowskiej” we wrocławskim Muzeum Sztuki Mieszczańskiej. Zaprojektowane przez nią stroje pokazywane są na festiwalach mody - w latach 2008, 2009 i 2012 r. prezentowane były na Gali Off Fashion w Kielcach; w 2008 r. w Katowicach, w ramach ekspozycji „W przestrzeni Uniwersum / labiryncie śmierci – Inscenizacje plastyczne oper Krzysztofa Pendereckiego” prezentowano kostiumy zaprojektowane przez artystkę do wrocławskiej inscenizacji „Raju utraconego” K. Pendereckiego. W zbiorach Centrum Scenografii Polskiej Muzeum Śląskiego w Katowicach znajdują się kostiumy autorstwa Małgorzaty Słoniowskiej do „Kantaty o kawie” i „Kantaty chłopskiej” J. S. Bacha, wystawionych w Operze Wrocławskiej.

Inspiracje światem operowym, scenografią teatralną i kostiumami znajdują odzwierciedlenie w różnorodności i barokowym stylu dzieł malarskich artystki. Zarówno gotowe stroje, jak i obrazy, są fantastycznymi wariacjami na temat elementów rzeczywistości .

Małgorzata Słoniowska została odznaczona Brązowym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz uhonorowana Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Udział w wystawach:
2008 r. Wrocławskie Muzeum Sztuki Mieszczańskiej, wystawa "Kostiumeria Małgorzaty Słoniowskiej"
2008, 2009 i 2012 r. Kieleckie Centrum Kultury, udział w Gali "Off Fashion"
2008 r. Centrum Scenografii Polskiej Muzeum Śląskiego w Katowicach, udział w ekspozycji „W przestrzeni Uniwersum / labiryncie śmierci – Inscenizacje plastyczne oper Krzysztofa Pendereckiego”
2011 r . Muzeum Miedzi w Legnicy, wystawa "Kostiumeria Małgorzaty Słoniowskiej"
2018 r. Galeria "Saint-Tropez" w Głogowie, wystawa "Kolekcje Operowe"
2018 r. Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, udział w wystawie "Kostium na przełomie
wieków 1995–2015".