INCYDENT CUBE / 510 x 305 x 250 /

Cała, niemal czterdziestoletnia, twórczość Marka Wawro usystematyzowana jest dość regularnym rytmem obszernych prezentacji zamykających kolejne jej etapy. Choć przede wszystkim pełnią one rolę podsumowań, to jednocześnie w każdej tkwi zalążek nowych, nieokreślonych idei i przeczuć, które stają się przedmiotem kolejnych plastycznych rozważań artysty. Dlatego też niżej cytowany fragment tek¬stu, który napisałam w 2008 jako wstęp do katalogu wystawy „Interior” (zaistniałej w galerii Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Kielcach) towarzyszył, jako ciągle ak¬tualny, kolejnej ekspozycji – „Interior – cube” z roku 2010. Warto przywołać go rów-nież i teraz, dlatego że „Incydent cube 510 x 305 x 250”, najnowsze environment Marka Wawro, także oparte jest na, w nim zdefiniowanym, pojęciu „interioru”:

Elementem wiążącym w całość wszystkie części, z których składa się environment Marka Wawro zatytułowany „Interior”, są ich wzajemne relacje. Niewidoczne dla zewnętrznego odbiorcy, gdy ogląda je pojedynczo lub w nieuporządkowany sposób. Nabierające dopiero wizualnej wyrazistości w obszarze jednego wnętrza – INTERIO¬RU, ucieleśnionego w fizycznym wymiarze przestrzeni galerii, gdzie wzajemne kon¬teksty, sąsiedztwa, kontynuacje, nabierają znaczeń treści dopełniających. Przynależą do jednego zamkniętego obszaru – wnętrza, jakie stanowi osobowość Artysty obej¬mująca wszystkie jego doświadczenia, przeżycia, doznania, emocje i przemyślenia, wnętrza – INTERIORU, rozciągającego się w przestrzeniach fizycznej, psychicznej i duchowej, opartego o granicę czasu narodzin – i powoli rozszerzającego się w przyszłość, aż po nieznaną granicę czasu nieuchronnej śmierci. Pojedyncze dzie¬ła tego cyklu są plastycznymi metaforami pojedynczych elementów świata Artysty – do tej pory rozważanymi przez niego jednostkowo, jako samoistne, niezależne byty. Dotychczas określał ich istotę, dążył do zdefiniowania ich charakteru, drążył głębię podświadomych znaczeń i konteksty jego własnych, głęboko osobistych i indywidualnych predyspozycji i doświadczeń. Teraz przedmiotem jego artystycz¬nych rozważań jest materia szczególnego „pomiędzy” – utkana ze splątanych nici wzajemnych powiązań, zależności, wzajemnego wynikania z siebie, wspólnych źró¬deł, dążeń, uwarunkowań. Materia żywa, zmienna, nieprzewidywalna – jak życie. Artysta do jej określenia, uwidocznienia jej złożonej struktury, wybrał najbardziej adekwatną formę plastyczną – formę aranżacji przestrzennej, environment.

Wchodzenie coraz głębiej w tak właśnie pojęty „interior”, zawężony do sfery intym¬nej przestrzeni wzajemnych rodzinnych relacji, egzystencjalnych niepokojów zwią¬zanych z przemijaniem oraz identyfikowanie własnych, z nimi związanych emocji, określało ostatni okres twórczości Marka Wawro. Doprowadziło go także do począt¬ków drogi wiodącej ku kolejnemu, wynikającemu z realnego, jednostkowego życia artysty, obszarowi enigmatycznych doznań i odczuć. Tym razem tych związanych z oddziaływaniem przypadkowych zjawisk i zdarzeń – tytułowych „incydentów”, a także z ich wpływem na jego sposób postrzegania świata.

Pierwszym w jego twórczości działaniem tego rodzaju była „Droga” – instalacja zre¬alizowana w 2005 roku, która jest artystycznym odniesieniem do rzeczywistej, samo¬dzielnie przez niego zbudowanej, gruntowej drogi dojazdowej do letniego ogrodu. Sca¬lonej – już podczas mozolnej, fizycznej pracy – z metaforą drogi jego własnego życia. Ta znakomita realizacja (złożona z ołowianych płyt, kształtowanych rytowaniem i bar¬wieniem, fotograficznego kolażu, dokumentującego proces kroczenia po jej realnym odpowiedniku, specyficznych „preparatów” z pobranych z niego próbek ziemi, syntetycznych rysunków kreślonych organiczną materią i kompilacją nagranych w tym miejscu dźwięków) zapoczątkowała w twórczości Marka Wawro szereg prac i działań, których charakter i formę określają przestrzenie: ta symboliczna i ta kon¬kretna, podwójnie scalające szereg pojedynczych i różnorodnych prac w strukturę artystycznych, bardzo osobistych, environments. Ostatnie z nich, „Incydent cube 510 x 305 x 250” to kolejny element konkretnej sfery rzeczywistego życia artysty, przeniesiony w ideowy wymiar świata sztuki. „Cube 510 x 305 x 250”, to symboliczna transpozycja prostopadłościanu pokoju w mieszkaniu artysty, o rzeczywistych wymiarach 510 x 305 cm i wysokości 250 cm – podstawowego modułu jego przestrzeni życiowej. Pełniącego jednocześnie rolę małżeńskiej sypialni, pokoju dziennego i pracowni. To także rzeczywisty odnośnik od lat analizowanej przez niego kwintesencji pojęcia domu. Domu, w sensie: schronie¬nia, azylu odizolowanego od natłoków wydarzeń i chaosu zewnętrznego świata, wy¬pełnionego obecnością osób bliskich i znanych, oswojonymi przedmiotami – i ułudą kontrolowanej przez siebie stabilności. „Incydenty” – to wszystkie przypadkowe mi¬kro-zdarzenia wnikające w nieprzewidywalny sposób w jego pozorną stałość: infor¬macje, obrazy, dźwięki, słowa, ruch, obecności i zachowania osób, sytuacje, a także z nimi związane doznania i uczucia, wnoszone przez nie sensy i znaczenia. Uzbrojo¬ne w moc budzenia emocji, przemyśleń, a także świadomości względności rzeczy i zjawisk oraz generowania zmienności relacji wszystkiego i wszystkich wobec sie¬bie nawzajem. Rozważane w kontekście ścisłego powiązania życia artysty i jego sztuki i przełożone na plastyczny kod formalnych zderzeń – fotografią uwiarygod¬nionego – konkretu rzeczywistości z kreacją artystyczną w postaci emocjonalnego, spontanicznego malarstwa.

„Incydent cube 510 x 305 x 250” to abstrakcyjne wnętrze „umeblowane” nie tyle przedmiotami, co związanymi z nimi otoczkami skojarzeń, osobistych znaczeń, enigmatycznych sensów, wspomnień i emocjonalnych odniesień. Tworzą one niewidzialną, lecz wyczuwalną instynktem i wyczuloną wrażliwością „ciemną ma¬terię” rzeczywistości. W uporządkowanych zgeometryzowanymi podziałami kom¬pozycjach obrazów z cyklu „Incydent cube” jej obecność wyrażają spontanicznie, z rozmachem namalowane, czarne, zapętlone formy. W fotograficznych kolażach przejawia się z kolei w rozmazanych gwałtownym ruchem i niedopowiedzianych fragmentach kadrów. Artysta usiłuje ucieleśnić swoje z nią związane przeczucia, posługując się fotografią i jej chłodnym, jednostkowym obiektywizmem, precyzją rozciągniętych w czasie projekcji wideo, malarstwem, z jego właściwościami two¬rzenia syntez i kodowania kolorem emocji oraz otwartością przestrzennych aranża¬cji. Każda z tych technik i z nią związane specyficzne środki przekazu dopowiada coś od siebie w dialogu z wizją artysty.

Doskonały warsztat, klarowność kompozycji, wysmakowana materia dopełniona wyrafinowaną kolorystyką i charakterystyczną stylizacją form, czynią prace Marka Wawro niezwykle atrakcyjnymi estetycznie. Lecz bezcennej wartości znakomitych dzieł sztuki nadaje im przede wszystkim zawarta w ich warstwie treściowej głębia jego osobistych refleksji i filozoficznej natury przemyśleń, oraz widoczne ślady kon¬sekwentnego zmierzania do celu własną drogą. Celu, którym jest pełnia wyrażania się poprzez własną, indywidualną i oryginalną twórczość.

Stanisława Zacharko

Obrazy Wawry są jak dni ubywającego nam z każdą chwilą świata: niepo¬dobne do siebie, za każdym razem inne, zmierzające ku nieskończoności, zawie¬szone w przestrzeni, płynące zdaje się gdzieś obok niezależnie od nas, ale przecież składające się z tych samych przedmiotów, znanych nam życiowych sytuacji, tych samych bohaterów, którymi sami jesteśmy, podobnych, choć za każdym razem in¬nych sytuacji i zdarzeń. Widać w nich i radość i smutek, i hedonistyczny zachwyt nad życiem i niepokój i filozoficzne rozważania nad losem. Widać drapieżność przy¬gniatającego nas czasem losu, ale także ukojenie i spokój, które razem muszą stwo¬rzyć harmonię bytu.

Już w cyklu Terra Croix Wawro usiłował podsumować swoje malarskie do¬świadczenia. Był koniec XX wieku Upływ stulecia spowodował, że jego obrazy stały się wyciszone, bardziej przemyślane. Znalazło w nich odbicie echo tego co było i refleksja nad tym co będzie, stały się wyrazem trwania człowieka w świecie, w przestrzeni i w czasie.

Terra dla artysty oznaczała przestrzeń, naturę, ziemię, planetę. Croix było skrzyżo¬waniem, przecięciem dróg na których człowiek znajduje się niemal w każdej życio¬wej sytuacji. Wawro zbudował własną historię życia człowieka, która rozgrywa się właśnie na przecięciu dróg. I tak jak w życiu w jego pracach ciągle krzyżowały się sytuacje, myśli i przedmioty, które w zetknięciu z sobą nabierały nowych znaczeń.

Na świat patrzył wówczas artysta z perspektywy, z oddali. Wydawało się, że dystans, oddalenie od świata, niemal zawieszenie w przestrzeni, na które się zdecydował odsuwając się od codziennej pogoni za niewiadomym pozwala mu zrozumieć sens tego, co dzieje się wokół. Jego konsekwencja filozoficznego szukania odpowiedzi na podstawowe pytania filozofii: czym jest człowiek, co może wiedzieć, co powi¬nien czynić i czego wolno mu się spodziewać, próba znalezienia zrozumienia natury rzeczywistości poprzez szczegół, doprowadziła jednak do zdefiniowania artystycz¬nej odpowiedzi nazwanej Interior Cube. Składają się na nią malarstwo, rysunek, fotografia, instalacje, multimedialne projekcje tworzące opowieść o świecie artysty nie z perspektywy, nie z pozycji zdystansowanego do świata filozofa, próbującego zrozumieć naturę bytu, ale przeciwnie – umieszczające go w centrum tej opowieści. Wawro dochodzi do wniosku, że przestrzeń istotna nie jest wielkością fizyczną, że to nie dystans i fizyczny wymiar pozwala widzieć i rozumieć więcej, bo przecież tak naprawdę świat każdego z nas rozgrywa się w bardzo określonej przestrzeni, dla in¬nych większej, dla innych całkiem małej, ale tak naprawdę zdefiniowanej tylko przez nas samych. Stąd Cube – przypadku Wawry to prostopadłościan pokoju, w którym rozgrywa się wszystko co go w życiu spotkało, to skondensowane doświadczenie życia, które teraz usiłuje zatrzymać w sztuce.

To jest już inny świat niż doświadczenie podsumowane w cyklu Terra Croix. Cykl In¬terior Cube tchnie spokojem wynikającym ze świadomości przemijania, powolnego odchodzenia, to szukanie estetyki, która będzie w stanie nie tylko wypełnić określo¬ną przestrzeń życia, ale przekroczyć ją. Idea nie jest tu zamknięta w obraz, wymyka się, przekracza jego fizyczny wymiar, zaczyna tworzyć nową jakość. Przedmioty codzienne, ale także sytuacje, myśli i idee istniejące zawsze w konkretnej przestrze¬ni nie pozostają jednak w niej, tworzą razem wszechświat, w którym zostaną na wieczność. To już jakby bezpośrednia odpowiedź na pytanie: co po nas zostanie, po człowieku jako materii, która ulegnie przecież destrukcji. Odpowiedź jest posta¬wiona jasno i precyzyjnie: zostanie idea, która nadaje sens życiu człowieka, zostanie sztuka, która już tu na ziemi tworzy byty inne niż natura, tworząca przecież tylko byty konieczne.

Wawro nie twierdzi wcale, że zna już odpowiedzi na wszystkie pytania tego świata. Nie twierdzi wprost, że jego sztuka też daje na te pytania odpowiedzi. Ale cieszy się, że dystans, który uzyskał definiując przestrzeń fizyczną i próbując przekraczać jej ramy pozwala mu zachwycić się przestrzenią mentalną, ze staje się ona dla nie¬go bardziej wyrazista. Jego Interior Cube to wskazówka, że każda cząstka naszej rzeczywistości niesie ze sobą inną dramaturgię, ale wynika przecież z całości i choć każda jest inna to wspólnie tworzą inny wymiar.

Obcowanie ze sztuką Wawry nie jest łatwe. Nic nie jest w niej dosłownie zdefinio¬wane. To prowokowanie do zachowań niestandardowych, przymuszanie wręcz do myślenia. Język plastyki stwarza jednak możliwość porozumienia nawet gdy inter¬pretacje tej sztuki są różne. Twórca zawsze zostawia margines na inne myślenie. Interior Cube Wawry, cykl który tworzą także prace bardzo sensualne, będące mate¬rią ubraną w duchowość, daje możliwość przeżycia sztuki. Choć twórca definiuje ją wyraziście zostawia zawsze olbrzymi margines swobody nie narzucając nikomu na siłę swojej interpretacji świata..

W przestrzeni Wawry w otoczeniu niedokończonych opowieści, każdy z nas dostaje szansę zadać sobie te same pytania o sens życia. Cząstki rzeczywistości, fragmenty wydarzeń, artefakty tworzące wspólną przestrzeń starają się przekazać trudną do przyjęcia, choć wydaje się, że oczywistą prawdę: oto sensem naszego bytu jest nie tylko biologiczne istnienie. Ale to właśnie znalezienie się w konkretnej przestrzeni daje nam szansę bycia człowiekiem. To co prawdziwie zostanie po nas, to ducho¬wość. Więc naprawdę ważne jest jak człowiek wykorzysta swoje życia i jak się speł¬ni duchowo. Bo tylko to tak naprawdę po nim zostanie.

Dr. Marek Maciągowski

Marek Wawro

Marek Wawro urodził się w 1953 r. w Busku-Zdroju, mieszka w Kielcach. Uprawia malarstwo, grafikę warsztatową, rysunek i art video. Jest członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz Stowarzyszenia Pastelistów Polskich. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w latach 2000, 2005 i 2007.

W latach 1980-2019 brał udział w 61 wystawach zbiorowych, w tym 27 razy w Interdyscyplinarnym Konkursie Plastyki Województwa Świętokrzyskiego „Przedwiośnie”, w którym zdobył 21 nagród, w tym cztery razy otrzymał Grand Prix. Dwukrotnie był laureatem Nagrody Miasta Kielce za twórczość artystyczną. Brał udział w wielu wystawach w Polsce i za granicą.

Zrealizował 46 wystaw indywidualnych, wielokrotnie w Kielcach i Busku-Zdroju oraz m.in.: w Gdyni, Krakowie, Warszawie, Olkuszu, Przemyślu, Gorzowie Wlkp., Londynie, Belgradzie, Dringenbergu, Paderborn (Niemcy), we Lwowie. Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych i państwowych w kraju i za granicą.

Udział w wystawach i konkursach plastycznych:
1980
KMPiK, Kielce (indywidualna wystawa grafiki i rysunku)
1982
Galeria „Na Brechta”, Warszawa (indywidualna wystawa grafiki i rysunku)
1986
Dom Środowisk Twórczych, Kielce (indywidualna wystawa grafiki)
1987
Galeria „U Jaksy”, Miechów, Filia BWA Kielce (Indywidualna wystawa rysunku)
„Przedwiośnie 12” (pokonkursowa wystawa województw kieleckiego, radomskiego i tarnobrzeskiego), BWA Kielce
„Kieleckie Plenery – Solec-Zdrój ‘87”, BWA Kielce
1988
„Przedwiośnie 13”, BWA Kielce
II Biennale Malarstwa i Grafiki ZPAMiG, Okręg Katowice (IV nagroda), Katowice
„Młoda Plastyka Arsenał ‘88”, Warszawa
Galeria BWA Gdynia (indywidualna wystawa rysunku i grafiki)
I Biennale Małych Form Malarskich, Toruń
„Obszary Irracjonalne”, wystawa indywidualna, BWA Kielce
1989
„Przedwiośnie 14” (nagroda), BWA Kielce
„Silnica ‘89” – Prezentacja Młodej Plastyki Kieleckiej (wyróżnienie), Dom Środowisk Twórczych, Kielce
„Kieleckie Plenery – Brody Iłżeckie ‘89”, BWA Kielce
Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój, filia BWA Kielce (indywidualna wystawa malarstwa, rysunku i grafiki)
1990
„Przedwiośnie 15” (nagroda), BWA Kielce
„3rd Art Of Today”, International Exhibition, Budapeszt
BWA Kielce (indywidualna wystawa rysunku)
„Obszary Irracjonalne 2”, BWA Kielce, BWA Przemyśl
Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój, Filia BWA Kielce (indywidualna wystawa – rysunek i instalacja)
1991
„Przedwiośnie 16” (nagroda), BWA Kielce
BWA Kielce (indywidualna wystawa monotypii)
1992
„Przedwiośnie 17” (Grand Prix), BWA Kielce
Galeria Teatru Sytuacji, Kraków (indywidualna wystawa malarstwa)
1993
„Przedwiośnie 18” (II nagroda), BWA Kielce
IV Ogólnopolskie Triennale Akwareli Lublin ‘93, Lublin
„Terra, drogi, wnętrza, cytaty”, wystawa indywidualna, BWA Kielce
Galeria „Polony”, Poznań (indywidualna wystawa malarstwa)
1994
„Przedwiośnie 19” (II nagroda), BWA Kielce
BWA Rzeszów (indywidualna wystawa malarstwa)
Państwowa Galeria Sztuki Współczesnej, Przemyśl (indywidualna wystawa malarstwa)
BWA Krosno (indywidualna wystawa malarstwa)
BWA Nowy Sącz (indywidualna wystawa malarstwa)
BWA Zakopane (indywidualna wystawa malarstwa)
BWA Częstochowa (indywidualna wystawa malarstwa)
Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój, Filia BWA Kielce (indywidualna wystawa malarstwa)
1995
„Przedwiośnie 20” (I nagroda), BWA Kielce
Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój, filia BWA Kielce (indywidualna wystawa rysunku satyrycznego)
„Surrealiści polscy”, Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie (ekspozycje w 1995/96: BWA Sieradz, BWA Wrocław, Muzeum Okręgowe w Toruniu, BWA Słupsk, Galeria EL Elbląg,
PGSW Włocławek, Muzeum Okręgowe Radom, BWA Kielce, Galeria „Pod Atlantami” Wałbrzych, BWA Jelenia Góra)
1996
„Przedwiośnie 21” (I nagroda), BWA Kielce
„Terra”, Galeria, Polski Ośrodek Społeczno-Kulturalny, Londyn (indywidualna wystawa malarstwa)
1997
„Przedwiośnie 22”, BWA Kielce
1998
Galeria YAM, Zakopane (indywidualna wystawa malarstwa)
„Przedwiośnie '98” – Laureaci 1976-1997, BWA Kielce
Okręgowa Wystawa ZPAP – Kielce '98, BWA Kielce
Pokaz jednego obrazu, Galeria „Nowy Obraz”, „Słowo Ludu”, Kielce
1999
„Terra, materia, energia, duch”, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój (indywidualna wystawa malarstwa)
Wystawa malarstwa (wraz z S. Antoszewskim, J. Nowakowskim, B. Ptakiem) – MGS Częstochowa, BWA Kielce, BWA Zakopane, BWA Piotrków Trybunalski, PGSW Włocławek, BWA Ostrowiec Św. (2001), BWA Nowy Sącz (2001), Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój, Muzeum Etnograficzne, Lwów, Ukraina (2002)
Wystawa Okręgowa ZPAP – BWA Kielce
2000
Galeria „Kapkazy”, Wiącka Kapkazy (indywidualna wystawa malarstwa)
Muzeum Regionalne, Pińczów (indywidualna wystawa malarstwa)
„Przedwiośnie 23” (nagroda), BWA Kielce
Wystawa Okręgowa ZPAP, BWA Kielce
2001
„Przedwiośnie 24” (nagroda), BWA Kielce
Muzeum im. Przypkowskich, Jędrzejów (indywidualna wystawa malarstwa)
„Croix – niewiadome źródła pochodzenia”, wystawa indywidualna, BWA Kielce, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój
20-lecie pracy twórczej, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój (indywidualna wystawa malarstwa)
2002
Malarstwo, Galeria Sztuki i Wnętrza, Warszawa
„Croix – fotogramy suplement”, Galeria „Factoria”, Kielce (indywidualna wystawa fotografii)
I Międzynarodowe Biennale Pasteli, BWA Nowy Sącz
IV Jesienny Salon Sztuki, BWA Ostrowiec Św.
2003
„Archetypy i znaki”, Galeria ZPAP „Na Piętrze”, Toruń (indywidualna wystawa malarstwa)
Galeria „Dwór Karwacjanów”, Gorlice (indywidualna wystawa malarstwa)
„Przedwiośnie 26” (Grand Prix), BWA Kielce
„Wielki Format” – wystawa dużych obrazów, Galeria Echo, Kielce
2004
„Archetypem und Zeichen”, Muzeum Zamek Dringenberg w Bad Driburg Dringenberg, Niemcy (indywidualna wystawa malarstwa i grafiki)
IV Ogólnopolski Konkurs Graficzny „Triennale Tczewskie 2004”
„O wiklinie”, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój
„Przedwiośnie 27”, BWA Kielce
„Wielki Format”, Galeria „Zielona”, sanatorium Marconi, Busko-Zdrój
Wystawa Okręgowa ZPAP, Galeria ZPAP „Tycjan”, Kielce
2005
„ O wiklinie”, Galeria „Piwnice”, BWA Kielce
„Przedwiośnie 28” (Grand Prix), Galeria „Piwnice”, BWA Kielce
25 lat pracy twórczej, BWA Kielce, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój
2006
„Przedwiośnie 29” (VII nagroda), Galeria „Piwnice”, BWA Kielce
„Wielki format 2” – wystawa zbiorowa, Galeria Echo, Kielce, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój
2007
Polska sztuka współczesna, Galeria Kunst & Antik, Malmö, Szwecja
Autorska wystawa serigrafii, Galeria DŚT Kielce
„Przedwiośnie 30” (nagroda prezydenta Kielc), BWA Kielce
Triennale polskiego malarstwa współczesnego, Rzeszów
I Międzynarodowe Biennale Obrazu „Quadro – Art 2007”, Łódź
2008
„Interior”, wystawa indywidualna, Wojewódzka Biblioteka Publiczna, Kielce
Nagroda I stopnia Prezydenta Miasta Kielce za upowszechnianie kultury
„Interior”, Salon Sztuki 49, Warszawa
Indywidualna wystawa malarstwa i grafiki, BSCK, Busko-Zdrój
„Przedwiośnie 31” (Grand Prix), Galeria „Piwnice”, BWA Kielce
„Interior”, Galeria „Pod Rejtanem”, Kraków
„Interior”, „Centrum Poloniusz – Pegaz”, Belgrad, Serbia
2009
„Droga”, stypendyści ministra kultury i dziedzictwa narodowego w 2009, Centrum Olimpijskie, Galeria 1, Warszawa
Dziejba Leśna (Biennale), Muzeum Zamojskie, Zamość
„Przedwiośnie 32” (nagroda wojewody świętokrzyskiego), BWA Kielce
IV Międzynarodowy Konkurs Rysunku, Stary Ratusz, ASP, Wrocław
II Ogólnopolski Konkurs Malarski „Obrazy Muzyką Malowane”, Pałac Sztuki, Kraków
2010
„Interior Cube”, wystawa indywidualna, parking wielopoziomowy na ul. Leśnej, Kielce
„Interior Cube”, Galeria Krytyków POKAZ, Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki, Warszawa
2011
„Interior – Obiekty wybrane”, Galeria Echo, Kielce
2012
„Incydent Cube 510x305x250”, wystawa indywidualna, environment, Galeria „Piwnice”, BWA Kielce, Galeria Sztuki „Zielona”, Busko-Zdrój, Miejski Ośrodek Sztuki, Galeria Sztuki Najnowszej, Gorzów Wielkopolski
„Przedwiośnie 35” (nagroda marszałka województwa świętokrzyskiego), Galeria „Piwnice”, BWA Kielce
2013
„Droga/Cube/Incydent/Opresja”, wystawa indywidualna w ramach V edycji projektu „Most Kultury”, Lwowski Pałac Sztuk, Lwów, Ukraina
„Pomiędzy…”, Galeria Petite, Best Western Grand Hotel, Kielce
„Przedwiośnie 36” (nagroda Targów Kielce), Galeria „Piwnice”, BWA Kielce
2014
„Przedwiośnie 37”, Galeria Górna i Dolna, BWA Kielce
„IV – Artyści Buska-Zdroju w Kręgu Galerii Zielona”, Busko-Zdrój 2014, Galeria „Zielona”, Busko-Zdrój, filia BWA Kielce
„Kapitał sztuki – suplement 2013”, BWA Kielce
Udział w projekcie „3x Europa”, instalacja, BWA Kielce
2015
„IV – Artyści Buska-Zdroju w Kręgu Galerii Zielona – Jędrzejów 2015”, pawilon wystawowy Muzeum im. Przypkowskich w Jędrzejowie
Udział w projekcie „3x Europa”, instalacja, Galeria Sztuki Współczesnej, Paderborn, Niemcy
„Kapitał sztuki – suplement 2014”, BWA Kielce
„Kapitał sztuki – suplement 2014 / ZPAP”, Galeria Sztuki „Zielona”, Busko-Zdrój
„Przedwiośnie 38” (nagroda prezydenta miasta Kielce), Galeria Górna i Dolna, BWA Kielce
„Salon nagrodzonych”, Galeria Sztuki „Zielona”, Busko-Zdrój
„Wielkie Formaty”, w ramach Festiwalu im. Krystyny Jamróz, Busko-Zdrój
„Malarstwo Interior/Obieg”, Galeria Sztuki Współczesnej 101 Projekt
2016
„Przedwiośnie 39”, Galeria Górna i Dolna, BWA Kielce
2017
„Pomiędzy / Between”, wystawa indywidualna, Staszowski Ośrodek Kultury
„Przedwiośnie 40”, Galeria Górna i Dolna, BWA Kielce
„Kapitał sztuki – suplement 2016”, BWA Kielce
2018
„Kapitał sztuki – suplement 2017”, BWA Kielce
„Kapitał sztuki – suplement 2017 / ZPAP”, Galeria Sztuki „Zielona”, Busko-Zdrój
2019
Spotkanie autorskie z prezentacją prac malarskich, Galeria Echo, Kielce
„Kapitał sztuki – suplement, 2018”, BWA Kielce
„Kapitał sztuki – suplement 2017 / ZPAP”, Galeria Sztuki „Zielona”, Busko-Zdrój
2020
"Obieg – Konteksty / Circulation - Contexts”, wystawa indywidualna, Galeria Górna, BWA Kielce.