Nowakowscy – Zapis podwójny

Jacek Nowakowski i Radosław Nowakowski – dwaj niezwykle kreatywni bracia i  architekci. Mimo różnych dziedzin twórczości: Jacek: wypowiadający się  twórczo w malarstwie, Radek: w tworzeniu książek artystycznych, translatorstwie  i muzyce – wzajemnie się inspirujący. Ich ostatnią, wspólną, wystawę – „NOWAKOWSCY – zapis podwójny”, składającą się z dwóch niezależnych indywidualnych prezentacji, w spójną całość łączy to, że ok. 500  małych kolaży, składających się na wystawę Jacka, artysta  stworzył ze ścinków papieru, pozostałych po „produkcji” książek brata.

Radosław Nowakowski
W 2003 roku Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach wydało moją „Ulicę Sienkiewicza”, a w starej galerii na Leśnej pokazałem cały proces powstawanie tej książki. Teraz pokazuję nową, a tytuł jej brzmi: „Ulica Sienkiewicza dwadzieścia lat później czyli w poszukiwaniu drugiej strony”.

Jeśli obecną wystawę uznać za książkę, szeroko otwartą i na tyle dużą, że można do niej wejść, to nowa Ulica jest tej książki grzbietem, a słowami, znakami, literami w niej – inne książki, plansze, rysunki, obrazy…

Przy tejże ulicy Sienkiewicza mieszkałem razem z bratem przez wiele lat, w kamienicy między sklepem muzycznym a księgarnią. Słuchaliśmy tej samej muzyki, ćwiczyliśmy na tym samym, wielkim, czarnym pianinie, na którego frontowej płycie brat namalował  jeden ze swoich pierwszych obrazów. Nie czytaliśmy tych samych książek, bowiem brat wolał powabne kwarki, a ja surowe skamieliny.

W Krakowie na studiach też mieszkaliśmy razem. Potem już nie, choć wiele czasu spędzaliśmy wspólnie.
Teraz znowu stajemy w jednym domu (nieopodal ulicy Sienkiewicza). Brat na górze – brat na dole. Ja najdziksze wyprawiając swawole (z książkami). Brat spokojnie, nie wadząc nikomu (obrazkami).

Moja pierwsza książka, całkiem mała, miała być wspólna, ale pozostała niedokończona. Ta teraz jest wspólna i o wiele większa, bo podwójna. Wszystko co większe powstaje z mniejszego.

Wybrane fragmenty książki

Radosław Nowakowski

Radosław Nowakowski

Urodziłem się w 1955 w Kielcach. Studiowałem architekturę na Politechnice w Krakowie, nie buduję jednak domów, lecz książki. Od końca lat 70. XX wieku zbudowałem ich blisko pięćdziesiąt: napisałem, narysowałem, przetłumaczyłem, zaprojektowałem, złożyłem; sam je drukuję i oprawiam. Wszystkie są w nakładach otwartych. Wszystkie (nie)opisują świat. Prezentowałem je na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, różnego rodzaju targach i festiwalach książki konwencjonalnej i niekonwencjonalnej na całym świecie. Jestem także autorem opowieści hipertekstowych. Prowadzę „najmniejsze niezwyczajne wydawnictwo autorskie” czyli LIBERATORIUM (www.liberatorium.com). Przez ponad czterdzieści lat grałem na bębnach muzykę fruwającej ryby z zespołem Osjan. Tłumaczę prozę i eseistykę, kiedyś dużo teraz mało. Projektuję różne rzeczy. Mieszkam w Dąbrowie Dolnej u podnóża Łysogór z żoną Krystyną, psem i kotem, wokół nas stary ogród zamienia się pięknie w dziki las, a córka buszuje po świecie gdzieś pomiędzy hip-hopem a optogenetyką.