Stop wojnie

Wystawa prezentowana w ramach Festiwalu Fotoperyferie 2 zorganizowana we współpracy z Wydziałem Przedsiębiorczości i Komunikacji Społecznej Urzędu Miasta Kielce oraz Fundacją im. Kieleckiej Szkoły Krajobrazu prezentowana w Galerii SZTUKA NA POZIOMIE poziom +1 w galerii handlowej „GALERIA ECHO” w Kielcach.

Wystawa fotografii z cyklu: „Stop wojnie” obejmuje 40 prac wykonanych w okresie od czerwca do października w różnych miastach Ukrainy. Głównym celem było zwrócenie uwagi świata na różnice w warunkach, w jakich ćwiczą sportowcy rosyjscy a w jakich próbują ćwiczyć sportowcy ukraińscy – w zrujnowanych przez rosyjską agresję obiektach sportowych. To plastyczny głos w sprawie wykluczenia rosyjskich i białoruskich sportowców z udziału w jakichkolwiek międzynarodowych imprezach sportowych. Bo przecież, mimo wszelkich starań ukraińskich federacji i apeli Komitetu Olimpijskiego, Rosjanie nadal mogą swobodnie grać w tenisa i uczestniczyć np. w komercyjnych turniejach kulturystycznych.

Wystawa dofinansowana przez EPP RETAIL – GALERIA ECHO Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością

Galeria

• Opisy zdjęć:
  Fot. 2 Charków. Unifecht, 5 marca 2022 roku lotnictwo wojsk rosyjskich zbombardowało w Charkowie klub sportowy „Unifecht” ChNU im. W. N. Karazina. Jedna z bomb przebiła wszystkie piętra budynku szermierczego, pozostawiając sport w kraju bez głównego ośrodka szkolenia i zawodów.
• Fot. 4 Sala Judo, zniszczona po ostrzale kompleksu sportowego i stadionu w rejonie kijowskim.
• Fot. 6 Charków. Basen „Aquaarena”. Dach basenu został przebity, pocisk przeszedł przez damską szatnię i rozbił szklaną fasadę pomieszczenia, teraz nie można go wykorzystać do celów sportowych. Na zdjęciu Ihor Czerwiński, ukraiński pływak, wielokrotny zwycięzca Mistrzostw Europy i Świata w pływaniu, uczestnik czterech Igrzysk Olimpijskich, po raz pierwszy w życiu stoi na środku niedziałającego basenu.
• Fot. 9. Irpin. Szkoła sportowa miasta. Sala taekwondo przy Państwowym Uniwersytecie w Irpinie. Całkowicie spalona i nie do odzyskania. Wcześniej odbywały się tu miejskie i regionalne zawody taekwondo.
• Fot. 14. Charków. W marcu na stadion spadło kilka bomb lotniczych, które częściowo zniszczyły trybuny i pokrycie torów lekkoatletycznych. Lekkoatleci kontynuują trening biegowy na nieuszkodzonej nawierzchni, przebiegając obok miejsca zrzutu.

Od początku mojej pasji fotoreporterskiej uważnie śledziłem relacje z ważnych wydarzeń globalnych oraz fotoreportaże z miejsc, w których toczyły się działania wojenne – Afganistan, Syria, Karabach. Kiedy więc 24 lutego eksplozje nawiedziły mój kraj, miałem już wstępne wyobrażenie o tym, co robić, jaki materiał będzie istotny, a co po prostu nie było sensu fotografować. Niestety, surowe ograniczenia w kręceniu filmów uniemożliwiły mi wcześniejszą realizację pomysłu, ale do lata ograniczenia i panika zelżały, a ja postanowiłem zrobić sobie taki nietypowy prezent na urodziny. Stworzyć niezwykłą serię zdjęć o sile ducha i walce ukraińskich sportowców na tle zniszczonych budynków i stadionów.
W kanałach informacyjnych czołowych agencji informacyjnych z Ukrainy wszystkie wojenne ujęcia wyglądają tak samo – wojsko, sprzęt, emocje żalu i bólu. Niestety, te  obrazy szybko zobojętniały  widzom – i żeby odzyskać ich  zainteresowanie choć na chwilę, trzeba było problem wojny ukazać w inny sposób.
Wojskowa fotografia sportowa jest bardzo rzadka, po długich poszukiwaniach w Google można zobaczyć zaledwie kilka zdjęć w tym stylu. A serii prac połączonych jedną ideą najprawdopodobniej nie było jeszcze w historii wojskowej publicystyki. Myślę, że na tym polega wyjątkowość moich zdjęć, potwierdzona setkami tysięcy repostów i polubień w mediach społecznościowych, nawet od osób, które ze sportem nie mają nic wspólnego.
Nie polecam jednak nikomu tego robić ponownie – wiele obiektów nie jest jeszcze w pełni rozminowanych i trudno chodzić po zniszczonych posadzkach. W Charkowie, na Saltovce, a także w Kijowie, w okolicach Obołoniu, podczas mojego filmowania Rosjanie przyjeżdżali bardzo blisko mnie. To bardzo niebezpieczna praca dla nieprzygotowanej osoby.

Mykola Synelnykov

Mykoła Synelnikow

Mykola Sinelnikov to dziennikarz sportowy i fotograf reportażowy, urodzony i mieszkający w Kamieńskie w Ukrainie. Członek Narodowego Związku Dziennikarzy oraz członek Związku Fotografów Sportowych Ukrainy.

Od 2008 roku pisze i fotografuje dla stron sportowych. Od 2012 roku prowadzi stronę sportową dla lokalnej gazety. Ma wiele publikacji w krajowych wydawnictwach sportowych: "Futbol", "Ukraiński Futbol", "Arena" itp. Od 2016 roku jest oficjalnym fotografem na wielu międzynarodowych zawodach odbywających się w Ukrainie. Od 2022 roku współpracuje z międzynarodową agencją REUTERS/Mykola Synelnykov, relacjonując wojnę na Ukrainie.

Synelnykov jest laureatem konkursów fotograficznych firmy Nikon, a seria zdjęć koszykarskich poświęconych początkowi epidemii koronawirusa w 2019 roku została wystawiona w Nyon (Szwajcaria) w siedzibie FIBA  – Domu Koszykówki Patricka Baumanna - jako jedna z najlepszych prac roku.